Waar komt het salafisme (wahhabisme) vandaan?


Wie zijn de salafisten? Het salafisme of wahabisme is een sektarische stroming die ongeveer 250 jaar geleden ontstaan is in Saoedi-Arabië en opgericht werd door Mohammed ibn Abdul Wahhab. In tegenstelling tot wat salafisten beweren dat het iemand was die de islam heeft herleefd, was hij in feite door veel mensen van zijn tijd omstreden, inclusief door zijn eigen vader en oudere broer Sulayman. Zij hebben hem bekritiseerd voor zijn aanpak en op zijn manier van uitleg van de islam. Tevens is hij ook meerdere keren verbannen door verschillende stammen die ook zijn manier van islam uitdragen bizar en vreemd vonden. Ondanks het advies van zijn vader en zijn broer, liet Mohammed ibn Abdul Wahhab zich leiden door macht en rijkdom. Samen met Mohammed ibn Saud met wie hij een deal sloot, gingen ze Al-Hidjaz die destijds nog geen Saoedi-Arabië heette, veroveren onder het mom van het verspreiden van ‘tawhied’ (monotheïsme) en het bestrijden van shirk (polytheïsme).

Wat waren de gevolgen? Tientallen duizenden moslims die van polytheïsme werden beschuldigd werden afgeslacht. Daarnaast hebben de salafisten historische monumenten vernield en o.a. graven van metgezellen van de profeet en die van een heleboel awliyaa’ gesloopt. Geen muur uit de tijd van de profeet hebben ze overeind gelaten. Alles werd tegen de grond gelijk gemaakt gebaseerd op een kromme ideologie over de definitie van ‘polytheïsme’. Dit heeft Mohammed Abdul Wahhab gedaan vanwege zijn ideologie die sterk beïnvloedt werd door de ideeën van de bekende grote geleerde Ibn Taymiyyah. Mohammed Ibn Abdul Wahhab nam een hoop ideeën van hem over die voornamelijk gaan over het verketteren en afvallig verklaren van moslims op het gebied van bid`as (religieuze verzinsel). Hij verklaarde iedereen die tegen zijn denkwijze was of die niet achter hem ging staan, als ongelovige door hem te beschuldigen van ‘shirk’. Dankzij hem en Ibn Saud werden verschillende stammen in Najd en Al-Hidjaz aangevallen, geplunderd en de mannen tegen wie ze vochten vermoord omdat ze niet mee wilden werken aan hun missie. De echte bedoeling van de missie was het veroveren van Al-Hidjaz die Ibn Saud in handen wil krijgen.

Maar dat is niet alles. Het huidige monarchie van Aal Saud hebben we dus aan hem te danken. Wanneer we het hebben over het salafisme, dan hebben we het automatisch ook over het wahabisme. Salafisten en de Aal Saud hebben hun succes voornamelijk te danken aan de Britten. Engeland was allang in de regio aanwezig en wilde haar belangen veilig stellen. Zo gingen ze vanaf midden jaren 1700 al samenwerken met de Aal Saud familie die in een machtsstrijd was met de Al-Rashied familie. De Britten zagen het salafisme wel zitten. Ze vonden Aal Saud een domme stammenleider en waren er van overtuigd dat ze hem makkelijk konden manipuleren. Wie dit precies deed was de Britse militaire William Henry Irvine Shakespear. Dit schreef hij zelfs in een brief aan de Britse militaire en officier gespecialiseerd in het Midden-Oosten: Percy Cox. Shakespeare heeft sterke band gemaakt met Abdel Aziz Ibn Saud en was zijn persoonlijke militaire adviseur. Behalve hij, waren ook andere Britse militairen geweest in verschillende periodes die de Aal Saud aan de macht hebben geholpen door middel van militaire advies en financiering. De Britten zagen het salafisme ook zitten omdat haar ideologie makkelijk jonge mensen overtuigde en overhaalde tot die ‘stroming’, maar ook was het salafisme een gouden kans om de islamitische wereld van binnenuit te verdelen. Vooral omdat Al Hidjaz  (Westelijke deel van het huidige Saoedi-Arabië) onder het Ottomaanse kalifaat vielen. Andere Britse militairen die daar aan mee deden waren Percy Cox, John Philby en de bekende Edward Lawrence of Arabia. John Philby is zelfs bekeerd tot het salafisme. Hij was ook een adviseur van Abdul Aziz ibn Saud. Later keerde hij zich tegen de Britten en ging ze tegenwerken. Abdul Aziz Ibn Saud ging een pact aan met de Britten. Hij schreef een brief aan Percy Cox dat hij de Britten niet zal tegenwerken om de zionisten toe te laten een eigen staat te hebben in Palestina (klik hier voor meer info: Aan wie hebben we het ontstaan van Israël te danken?). Sindsdien hebben Aal Saud en alle salafistische geleerden een beleid gevoerd die niet anti-Israëlisch is. Het huidige Saoedi-Arabië hebben we sterk te danken aan Abdul Wahhab en zijn volgelingen dus. Het salafisme en de Al Saud monarchie zijn als twee handen op één buik en dat is zo gebleven tot de dag van vandaag. De Britten gebruiken het salafisme als middel om hun doelen te bereiken. Dat hebben ze gedaan totdat de Amerikanen dat hebben overgenomen dankzij John Philby die een Amerikaanse olie concern uitnodigde om de Al Saud te helpen zoeken naar olie. Abdul Aziz ibn Saud sprak af met de Amerikanen dat ze hem als koning veiligheid garanderen voor zijn koninkrijk en inruil daarvoor kregen de Amerikanen gratis olie.

De versie van de Saoedi’s en de salafisten over Mohammed Ibn Abdul Wahhab is een rooskleurige versie. Die hebben ze mooier gemaakt dan het is. Pure propaganda. De werkelijkheid is dat het salafisme een Britse instrument was om de belangen van de Britten in het Midden-Oosten te behartigen en later door de Amerikanen overgenomen. Zo meteen plak ik hier een link naar een column waar ik eerder over heb geschreven. Daarin vind je ook een Youtube filmpje dat verwijst naar uitspraken van Hillary Clinton zelf die tijdens een verhoor in het congres toegaf dat de VS salafisten hebben gebruikt voor hun eigen belangen. Ook vind je nog een filmpje dat verteld over de geschiedenis van het salafisme en Aal Saud.

Zoals ik eerder zei, Ibn Abdul wahhab baseerde zijn ideologie op de Hanbali stroming die de strengste stroming is vergeleken met de andere drie. Maar waar hij vooral onder de indruk van was, waren de ideeën van Ibn Taymiyyah. Ibn Taymiyyah heeft een groot aantal grove fouten gemaakt die terug te lezen zijn in o.a. zijn beroemde collectie ‘Madjmoe` Al Fatawa oftewel: ‘Verzameling van Fatwa’s en in ‘Minhadj al-Soennah’. IN deze en nog in andere boeken heeft Ibn Taymiyyah moslims die slechts zonden begingen tot ongelovigen en tot ahl bida` (innoveerders) verklaard. Het wemelt van dit soort uitspraken in zijn collectie. In meer van duizend van zijn fatwa’s heeft hij een groot aantal praktijken als shirk (veelgodendom) verklaard waarin hij vervolgens zei dat de plegers de doodstraf verdienden.

Waar Ibn Taymiyyah zich ook behoorlijk in heeft vergist is zijn definitie van het monotheïsme (tawheed) die de bron is van alle terreur van heden ten dage. Die heeft hij verdeeld in drie categorieën waarvan hij zei dat de zogeheten tawhied al-roboebiya (monotheïstische heerschappij) niet voldoende is en dat je ook tawhied al-oloehiya (monotheïstische goddelijkheid) nodig hebt, want anders ben je net zo erg als de polytheïsten.

Ibn Taymiyyah werd omstreden in zijn tijd. Geleerden uit zijn tijd vonden zijn uitspraken uitzonderlijk, raar en te extreem. Hij veroorzaakte een grote opschudding, wat leidde tot zijn arrestatie en opsluiting tot de laatste dag van zijn leven. Wel moet ik erkennen dat hij aan het einde van zijn leven in de gevangenis een aantal standpunten heeft veranderd. Hij had spijt van zijn takfier (moslims als afvalligen verklaren) uitspraken die gebaseerd zijn op het splitsen van het monotheïsme. Hij zei precies dat hij geen ‘takfier’ doet op ahl al qiblah (diegenen die zich richten naar Mekka om te bidden).

Mohammed Ibn Abdul Wahhab nam de omstreden standpunten van Ibn Taymiyyah over. Dankzij deze standpunten heeft hij dus de gedachten van Ibn Taymiyyah herleefd. En het is ook te danken aan deze standpunten dat Ibn Abdul Wahhab veel moslims uit verschillende stammen beschuldigd heeft van polytheïsme en zelfs van kufr (ongeloof) om aan de hand daarvan ze te bestrijden. Deze ideologie wordt tot de dag van vandaag gebruikt door terroristen zoals o.a. Al Qaida en Al Shabab in Somalië en vrijwel alle jihadisten van tegenwoordig. Bin Laden is een rasechte salafist. Weliswaar was hij tegen de Aal Saud, maar dat was meer op het gebied van politiek. De ideologie is nog steeds salafistisch.

Als je kijkt naar de salafisten van Saoedi-Arabië van het heden of uit het verleden, dan zul je merken dat hun geleerden zelden uitspraken doen tegen Israël en de VS. De salafistische leer probeert ook de aandacht van haar aanhangers te trekken naar zaken die te maken hebben met de individu. Salafisten die niet uit Saoedi-Arabië komen bemoeien zich meestal wel met politiek, maar dan op een manier die niet strookt met deze tijd. Daar meer over vind je op een aantal teksten van mij op de weblog.

Nu over Nederland. In Nederland is de invloed van het salafisme heel zichtbaar. Sinds eind jaren tachtig is het salafisme hier actief. Door middel van geld uit Saoedi-Arabië, hebben ze salafistische literatuur verspreidt die voornamelijk de manier van islam interpreteren volgens de visie van Mohammed Ibn Abdul Wahhab. Grote geleerden van het salafisme zijn o.a. Ibn Baz, Ibn Otheymeen, Salih Al-Fawzaan… Een van de bekende websites waar ze in Nederland veel van hun kennis vandaan halen, vertalen en verspreiden is bijvoorbeeld islam-qa.com waar voornamelijk fatwa’s staan van de salafist Ibn Al Munajid. Het salafisme staat bekend om haar simplistische en oppervlakkige manier van uitleg van de islam. Het is makkelijk te begrijpen en baseert zich vooral op zwart/wit denken. De leer van Ibn Hanbal is de strengste stroming en staat bekend in haar methodiek van imam Ibn Hanbal, te neigen tot het harame. Ibn Hanbal is ook de enige stroming naast de andere drie die vindt dat een vrouw haar gezicht moet bedekken.

Jongeren in België en Nederland van de tweede en derde generatie zijn veelal niet door hun eigen ouders islamitisch opgevoed. De meeste praktiserende jongeren van heden ten dage die dus de islam hervonden of bekeerd zijn tot de islam, hebben zelf moeten zoeken naar het doel van het leven en naar de ‘waarheid’. Het salafisme heeft hen met open armen ontvangen. Doordat deze jongeren voorheen weinig wisten van de islam, werden ze makkelijk ten prooi gevallen aan het salafisme. Het koste weinig energie om gemanipuleerd te worden en overtuigd te raken van het salafisme dat zichzelf verpakt heeft als de ‘ware’ islam. De jongeren hebben weinig gehoord over andere islamitische geleerden die niet-salafistisch zijn. Sinds ik in Nederland woon heb ik met tig salafisten gesproken en zelden kwam ik een salafist tegen die ooit heeft gehoord over de asha`irah of de maturidiya scholden (die de standaard islam vertegenwoordigen genaamd ahl assoennah wal djama`a).

Wat de meeste salafisten in Nederland niet of weinig weten of überhaupt beseffen, is dat de meerderheid moslims wereldwijd, vallen allemaal onder de ideologieën van de twee geleerden Abu Hassan al Ash`ari en abu Mansur al Maturidi. Meer dan 95 % van de soennieten (buiten het salafisme) zijn ash`ari en maturidi van geloof. De Maliki en Shafi`i geleerden hangen de ash’ari-school. De hanafietenhangen de maturidi-school. Zelfs een grote hoeveelheid geleerden van de hanbaili-stromingen kunnen het goed vinden met de ash’arieten. Ook binnen Saoedi-Arabië, voornamelijk in het westen (Hidjaz) zijn ze niet salafistisch, maar zijn simpwelweg ash’arieten.

Salafisten hebben hun mond vol van tawheed (monotheïsme), maar wie zich verdiept in de leer van het salafisme dat gebaseerd is op de ideeën van Ibn Taymiyyah, zal vinden dat hun denkwijze over het monotheïsme heel erg wankelt. In tegenstelling tot de ashairah en de maturidiya, geloven salafistische geestelijken dat God letterlijk handen, een gezicht, vingers, armen en benen heeft en dat Hij letterlijk op een troon zit. Het enige wat ze er aan toevoegen is dat ze dan zeggen dat God ledematen heeft die dan bij zijn ‘wezen’ passen (kama yalieqo bi djalalihi = كما يليق بجلاله). Ook geloven salafistische geleerden dat God boven ons in de hemel zit in de letterlijke zin van het woord. Dit is naar aanleiding van een hadieth van de profeet vrede zij met hem, waarin hij een slavin van Muawiyah ibn Assalami vroeg: ‘waar is God’. De slavin antwoordde dat God in de hemel is. Ze weten niet natuurlijk welke hemel, maar ze geloven wel dat Hij (Verheven is Hij boven elke hemel) in de hemel is. Dit heeft te maken dus met hun afgewezen (door de meerderheid geleerden) methodologie van uitleg van zowel de Koran en de hadieth die vooral letterlijk en oppervlakkig te bestempelen is.

Je mag God op je knieën bedanken als je geen salafist bent. Want het toekennen van menselijke eigenschappen aan God wordt door ons de ashairah en maturidiyah wordt nogal in wetenschappelijke kringen als ‘dom’ bestempeld. God de Verhevene is zoals Hij over Zichzelf zegt in de Koran: ‘laysa kamithlihi shayi” : ‘Er is niets wat op hem lijkt’. Wij geloven dat alles waar God naar heeft verwezen in de Koran zoals Zijn ‘hand’, ‘gezicht’, ‘been’ et cetera allemaal metaforisch zijn. God heeft niet letterlijk een been of een hand of letterlijk een gezicht et cetera of wat dan ook. Maar dat Hij die ledematen heeft benoemd om slechts hem te kunnen begrijpen vanuit onze menselijk perspectief, want anders kunnen we Hem niet begrijpen. Wij mensen kunnen onmogelijk de Wezenlijkheid van God vatten. Hij staat buiten alle denkbeeldvermogens. Hij is niet alleen de Schepper van materie, maar ook van de tijd en ruimte. Ook wanneer we in een hadieth Qudsi lezen dat God naar de aarde ‘neerdaalt’ tijdens de nacht om te zoeken naar wakkere gelovigen die zijn opgestaan om te bidden zodat Hij hun gebeden verhoord, is allemaal metaforisch. In het salafisme wordt dit wel zo letterlijk overgenomen. Namelijk dat God wel (op Zijn manier dan volgens hen) letterlijk naar de aarde neerdaalt et cetera. Als je er over nadenkt is dit gewoon ridicuul en op zijn zachts gezegd dom en absurd. Dit is de reden ook waarom je in Nederland salafisten in hun lessen en dergelijk niet al te diep over dit onderwerp ingaan. Want elk nadenkend en gezond mens zal op een gegeven moment twijfelen aan deze oppervlakkige en simplistische denkwijze. Daarom concentreren salafisten in hun lessen en onderwijs veelal op het gedrag van de individu; wat is halal en wat is haram, wat wel en wat niet mag. Ze houden zich veel bezig met restricties en geboden. Over nadenken en gezond verstand gesproken, salafisten proberen zoveel mogelijk ‘alaql (of al aqil kan ook) (verstand) te annuleren. Ik was boven vergeten te vermelden dat de ashairah en de maturidiya veelal gebruik maken van ‘verstand’ in het beoordelen van alles. Of het nu om de Koran of de hadieth gaat, alles wordt getoetst aan de hand van het verstand, maar tegelijkertijd gaat men uiteraard ervan uit dat wat er in die bronnen staat de waarheid is. Het salafisme zegt dat het verstand moet zich overgeven aan de wil van God en aan die van de Profeet vzmh. Dit is in feite ook een blinde vlek in het salafisme. Het is eigenlijk ook de reden waarom zwakke zielen die zich aan het salafisme overgeven ook makkelijk te manipuleren zijn en ten prooi vallen aan de militaristische of terwijl de jihadistische tak van het salafime. Eenmaal er geweld wordt gepreekt namens de islam, dan geven ze zich daar blind over en volgen het bevel of de opdrachtgever als ‘schapen’.

Er is veel te vermelden over het salafisme. Wat ik tot nu toe schreef, is vrij algemeen. Op veel onderwerpen ben ik niet eens echt ingegaan omdat ik dan in details moet treden over usul al fiqh (fundamenten van de jurisprudentie) en over masa’il al itiqaad (geloofskwesties) zoals het verschil tussen tawheed al rububiyah (Heerschappelijke monotheïsme) en tawheed al uluhiya (goddelijke monotheïsme) of over tawheed al asmaa’ wa al sifaat (monotheïsme van God’s namen en eigenschappen). Hier is er in de islamitische literatuur veel over geschreven. Helaas in het Nederlands vind je alleen maar de salafistische versie van uitleg die voornamelijk misleidend is. Voor de gewone naïeve Nederlandse moslim die herkeerd of bekeerd is, bakt hier weinig van en die neemt vanwege de drogredenering van de lessen die ideeën makkelijk over omdat ze aannemelijk en ‘logisch’ klinken. Het is zonde dat een groot aantal jongeren zich weinig verdiepen in andere islamitische literatuur die niet salafistisch zijn. Dit heeft te maken met het salafisme zelf die deze jongeren indoctrineert dat alle literatuur die niet salafistisch is, naar dwaling en zelfs naar ongeloof zou leiden. Daarom zul je ook salafisten zien uitblinken in de kennis over de vroegere islamitische groeperingen zoals de mutazila, de rafidah, de mardjia, sjiisme et cetera. Sterker nog: sommige fanatieke salafisten gaan een stapje verder en durven de ashairah en maturidiya te bestempelen als verdwaalde groeperingen. Dit heeft namelijk Mohammed Ibn Abdul Wahhab in zijn tijd gedaan. Hij kondigde aan dat zijn methode van de islam toepassen, de enige ware islam is en dat allemaal onder het mom van het volgen van ‘de vrome voorgangers’. Wie niet hun manier van de islam volgt, begeeft zich op dwaling of op shirk of zelfs op ongeloof.

Verder wil ik duidelijk vermelden dat het salafisme op zich geen stroming is. Als je de Arabische taal machtig bent en vooral ook de grammatica ervan en je zou induiken in verschillende islamitische literaturen van vroeger en in die van het heden, dan zul je merken dat het salafisme weinig voorstelt. Het is alleen te danken aan de Al Saud monarchie die met oliegeldhet salafisme hier in Europa liet verspreiden. Ondanks dat het salafisme haar best doet om financieel gestimuleerd te worden, toch blijven de salafisten nog steeds een minderheid. Volgens een onderzoek van de universiteit van Amsterdam wonen er in Nederland een ruwe 30.000 salafisten. Dat is een kleine minderheid als je dat vergelijkt met de miljoen moslims die er zijn. Dit geldt ook voor de islamitische landen. salafisten zijn altijd daar een minderheid. Het enige wat het salafisme zo erg zichtbaar maakt is vanwege haar ‘schreeuwerige’ en stigmatiserende denkwijze die veel aandacht trekt. Vrijwel alle negatieve berichten in het nieuws over de islam komen vrijwel direct van salafisten. Of je het nu hebt over de militaristische tak van het salafisme zoals Mohammed B., Samira A, of de Hofstadgroep in het algemeen of over de zoveelste nieuws over de niqab of over rare uitspraken van salafistische imams of hun aanhangers die het nieuws halen… Kortom: het zijn vrijwel altijd salafisten. Rare fatwa’s die ook het internationale nieuws halen, zijn ook vrijwel altijd afkomstig van salafistische imams. Of je nu denkt aan het toestaan om te trouwen met meisjes van tien jaar oud of het verbod op barbiepoppen of het verbod om te mogen kijken naar Mickey Mouse of vrouwen verbieden om auto’s te rijden of stemmen tijdens de verkiezingen… Alles verwijst naar het salafisme. Dit hebben we te danken aan die methodiek van uitleg van de islam die vooral oppervlakkig en simplistisch te bestempelen is. Ondanks het feit dat het salafisme geen stroming is op zich, toch door hun halsstarrigheid en liefde voor Mohammed Ibn Abdul Wahhab waar ze erg tegen op kijken, heeft dat geleidt dat ze haast een soort ‘stroming’ zijn geworden of beter gezegd: een sekte. Wetenschappelijk gezien is het salafisme geen stroming. Daarom bestempel ik het eerder als sektarisch. Sterker nog: Je kan het eerder goed vinden met de zuivere aanhangers van het sjiiesme dan met de salafisten. Maar vanwege het feit dat het salafisme sjiieten in veel gevallen als ‘ongelovigen’ verklaren en zoveel mogelijk zwart proberen te maken (want hier zijn ze goed in) is er een beeld ontstaan dat sjiieten ‘vreselijk’ zijn. Ik heb het nu niet over de politieke omstandigheden van nu of over Iran als regering of over de extreme varianten van het sjiiesme, maar ik heb het over de zuivere leer binnen het Sjiisme die gesticht werd door Ja`far al Sadiq, de zoon van de grote imam Mohammed Al Baqir en die tot vandaag de dag nog steeds een grote zuivere aanhang heeft binnen het sjiisme. De twee geleerden werden altijd gerespecteerd door geleerden van het soennisme. Het conflict tussen het soennisme en sjiiesme is niet zo zeer religieus maar eerder politiek van aard. Men haalt religie er bij (wat de salafisten doen) omdat het in het belang is van de Al Saud monarchie. Politiek gezien is Iran absoluut niet de vijand van de soennieten. De Saoediërs zijn het ergst, die meer met de Amerikanen samenwerken en indirect ook Israël haar gang laten gaan. Maar dit ter zijde.

Al bovengenoemde informatie over het salafisme zal ongetwijfeld bij een heleboel salafistische broeders nogal schokkend overkomen. Ook waarschijnlijk beledigend en aanvallend. Ik heb er daar alle begrip voor, want zoals men leest, ben ik niet zacht te spreken over het salafisme. Naast de kennis er over, weet ik ook de negatieve en zelfs gevaarlijke gevolgen ervan. Daarom ben ik daar heel helder en duidelijk in, maar vooral ook heel eerlijk. Al met al, ik begrijp dat er broeders zijn die al jarenlang met alle goede bedoelingen en met een goed bedoelde intentie zich naar de islam hebben gericht en dat ze hun best deden om gewoon God op de beste manier te gehoorzamen. Alleen natuurlijk hadden ze weinig verdieping in deze materie om die onderscheid te kunnen maken.

Nu ik met al deze informatie kom, is dat dus schokkend en komt het zeer beledigend over naar hen toe. Voor deze broeders zeg ik: er is in feite niet veel aan de hand. Al voel je je overvallen door mij, is mijn oprechte advies om dan even alvorens je reageert, alles te laten bezinken. Neem hier de tijd er voor. Men hoeft mij persoonlijk niet te geloven natuurlijk, maar ik verzoek je dan wel om zelf op onderzoek te gaan. Het internet staat voor je open en niemand weerhoudt je om zelf iets uit te zoeken. God de Verhevene zegt in de Koran; “Oh jullie die geloven als een fasiq (een verdorvene) naar jullie toekomt met een bepaalde mededeling, zoek het dan uit.” Niet dat ik mezelf als een fasiq wil bestempelen, maar de kern van het verhaal is dat je op onderzoek moet gaan. Je hoeft mij niet te geloven. Neem dus de tijd er voor en lees vooral verschillende literatuur. Als je blijft stikken bij salafistische literatuur, dan zul je blijven denken in tunnelvisie. Daar schiet je niets mee op. Kennis moet je overal zoeken zelfs als die afkomstig is van niet-moslims. God’s wijsheid zit overal. Bevrijd dus je geest en kijk verder dan je neus lang is. Ontdek de islam van de middenweg.. Laat alle informatie op je afkomen. Je gaat namelijk op een verkenningstocht en daarmee open je een nieuwe wereld voor jezelf die verrassender is dan je van te voren had gedacht.

Voel je je dus vooral niet beledigd. Want mijn boodschap is niet gericht op een specifiek persoon en zelfs als dat zo is, al ben je in mijn ogen een regelrechte salafist, dan zie ik je gewoon als mijn broeder in het geloof. Want als ik al met een niet-moslim makkelijk kan omgaan, dan moet dat met iemand die met mij hetzelfde geloof deelt nog makkelijker kunnen.

Definities

De term salafisme dient niet verwart te worden met de term ‘assalaf’. Beide termen hebben twee verschillende betekenissen. ‘Salafisme’ met het suffix ‘-isme’ betekent een groepering die Mohammed Ibn Abdul Wahhab volgt en die zijn methode van het interpreteren van de islam volgen. De term ‘assalaf’ (assalih): betekent: de (vrome) voorgangers. Net zoals er een verschil is tussen het ‘jihadisme’ (van ‘jihadisten’) en de term ‘al-jihad’. ‘Jihadisme’ betekent een ideologie van salafistische groeperingen die het plegen van de militaristische strijd als prioriteit stellen om de islam te verspreiden. Dit geldt ook voor de termen ‘islamist’ die een andere betekenis heeft dan ‘moslim’. Of de term ‘islamisme’ die niet hetzelfde is als ‘islam’. Islam is het geloof in het algemeen die alle moslims volgen. ‘Islamisme’ is meer een soort ‘politieke islam’. Dat houdt in dat islamisten zich vooral bezig houden met het laten integreren van hun interpretatie van de islam met de politiek.

Hiermee wil ik dus duidelijk maken dat kritiek op het salafisme geenszins kritiek is op de vrome voorgangers. Je kan namelijk prima respect hebben voor de vrome voorgangers en diegenen waarvan je vindt op het goede pad waren beschouwen als voorbeeldfunctie en dus in hun voetsporen treden, maar dat je tegelijkertijd het salafisme van Muhammed Ibn Abdul Wahhab kunt afwijzen.

Moge De Here ons hoeden van onwetendheid en dat Hij ongeacht onze verdieping en zoektocht naar kennis ons bescheiden en lerende houdt wslm.

Badr Youyou

Categorie : Politiek, Religie
Tags : , , , , , , , , , , , , ,